Een andere hobby, die in het verlengde ligt van het vogels kweken is het “voor pleegmoeder spelen”. Verstoten- of uit het nest gegooide jonge vogels  ( gelukkig komt dat niet veel voor) worden door mij met de kropnaald weer opgekalefaterd of geheel opgefokt. Het gevolg hiervan is dat wij altijd wel wat tamme vogels in huis hebben. Zo hadden we 3,5 jaar een driekleurpapegaaiamadine  die deelnam aan het gezinsleven  en het laatste jaar een tweetal dwergrietvinken. Deze dwergrietvinken waren in oktober 2011 in de buitenvolière in de verdrukking geraakt doordat jonge roodkop-papegaaiamadines het nodig achtten  om in het nest van de dwergrietvinken de koude nacht door te brengen. De jonge dwergen lagen ’s morgens steenkoud en meer dood dan levend op de grond. Warm zetten en voeren met de kropnaald was het laatste redmiddel. Langzaam kwamen ze weer op gang en na een paar dagen gingen de oogjes open. Wat waren ze verbaasd toen ze hun ouders zagen !!!!

De dwergjes zijn goed groot geworden en vliegen iedere dag vrij rond, tenminste als ze dat willen, want het merendeel van de tijd zitten ze in hun kooi. Tijdens de regioshow van de speciaalclub had ik de 2 dwergrietvinken ingestuurd en tot mijn genoegen werd zilver gewonnen. Bij latere tentoonstellingen , in totaal 6, werd goud, goud, (landelijk in Soest), algemeen kampioen, districtskampioen en nationaal kampioen in Apeldoorn gehaald. Wat een feest, en dat voor een met de hand opgefokt vogeltje.

De resultaten met de maskers en de roodkoppen mochten er ook zijn, maar bijzonder trots was ik op de score van 93+ met een zwartkop roodsnavel gouldamadine.

Een andere bezigheid die ook nauw verbonden is met de vogelhobby is het geven van lezingen voor allerlei soorten groepen van mensen. Deze lezingen gaan over de vogels om ons heen, maar dan speciaal over de vreemde eigenschappen bij veel inheemse soorten. Tevens geef ik een spreekbeurt over de ontwikkeling van jonge tropische vogels en wat te doen als de ouders de opvoeding staken. Een bijzonder onderdeel daarbij is het verhaal en de instructie hoe een jonge vogel voeding of medicatie toegediend kan worden  door gebruik te maken van een kropnaald.

Waarom het de laatste jaren zo goed gaat met de kweek kan ik eigenlijk niet zeggen. Wel weet ik dat regelmaat de vogels goed doet. Ik experimenteer de laatste 10 jaar niet met voer. Ik gebruik Teurlings eurotop voor alle vogels, geef daarbij wat onkruidzaad, 

eivoer , maar zeer beperkt en alleen in de broedtijd, en af en toe wat rode trosgierst. Het water bij mijn vogels komt gewoon uit de kraan maar 4 x per jaar krijgen ze een week lang WM forte in het water. Een of twee maal in de week geef ik wat groenvoer ( o.a. schijfje komkommer vinden veel vogels erg lekker).

Als bodembedekker heb ik al van alles geprobeerd. Van zand tot krantenpapier en van snippers tot vloeipapier. Totdat ik van een bevriende kweker, die vroeger in de duivensport had gezeten,  hoorde dat hij dekvloer voor duiven gebruikte. En inderdaad, dat gebruik ik nu ook. Het lijkt op kattenbakkorrels, maar is veel goedkoper en het neemt per liter ook een liter vocht op, het is bij de productie tot 600 graden verhit geweest en is anti-coccidiose. De lades zijn nu altijd gortdroog en dat is goed tegen de luis en tegen het overbrengen van ziektes.

Als nestmateriaal gebruik ik normaliter bruine kokos en sisal, maar als ik nieuwe vogels koop bij een kweker vraag ik altijd naar het nestmateriaal waar de bewuste vogels op gekweekt zijn. Daar pas ik mij dan op aan. Zo kan het zijn dat ik een stel vogels heb die gebleekte  kokos als nestmateriaal krijgen.

Momenteel, het is nu 11 februari 2013 als ik dit schrijf, ben ik alweer gestopt met kweken. De hoeveelheid jongen die ik nu heb kan ik nauwelijks meer herbergen en verkopen voordat ze op kleur zijn lijkt me ook geen goede zaak.